അറയ്ക്കല്‍ രാജവംശത്തില്‍ മരുമക്കത്തായമാണ് നിലനിന്നിരുന്നത്. തറവാട്ടിലെ പ്രായം കൂടിയ വ്യക്തിക്കായിരുന്നു അധികാരച്ചുമതല. ഇതില്‍ ലിംഗഭേദമുണ്ടായിരുന്നില്ല. രാജാവ് പുരുഷനാണെങ്കില്‍ ആലിരാജയും സ്ത്രീയാണെങ്കില്‍ ബീവിയും. 29 ആലിരാജമാരുടെ പേരുകള്‍ വില്യം ലോഗന്‍ മലബാര്‍ മാന്വലില്‍ നല്‍കുന്നുണ്ട്. ഇതില്‍ ആദ്യ പത്തു പേര്‍ ഇവരാണ്:

1. മമ്മദ് ആലി, 2. ഉസ്സന്‍ ആലി, 3. ആലി മൂസ്സ, 4. കുഞ്ഞിമൂസ്സ, 5. ആലി മൂസ്സ, 6. അലി വപ്പന്‍ മാപ്പിള, 7. ഇസ്സപ്പോക്കര്‍, 8. വലിയ ഉമ്മലി, 9. പോക്കര്‍ ആലിക്കോയ, 10. കുട്ടിയാലി.
ചില ബീവിമാര്‍: 1. ഹാജറാബി കടവുമ്പി (1728-32), 2. ജനുമ്മാബി (1732-45), 3. ജനുമ്മബി (1777-1819), 4. മറിയം ബീ (1819-38), 5. ആയിശാബി (1838-1862).
37 പേരില്‍ 11 പേര്‍ സ്ത്രീകളായിരുന്നു. ബീവിമാരില്‍ പലരും പണ്ഡിതകളും ഭരണ നിപുണകളുമായിരുന്നു.

ഇസ്‌ലാം മത പ്രചാരണം, പള്ളി നിര്‍മാണം, മാസപ്പിറവി നിര്‍ണയം എന്നിവയെല്ലാം അറയ്ക്കല്‍ കുടുംബം ശ്രദ്ധിച്ചു. ആദ്യ മലയാള ഖുര്‍ആന്‍ പരിഭാഷയുടെ കര്‍ത്താവ് മായിന്‍ കുട്ടി ഇളയ അറയ്ക്കല്‍ കുടുബാംഗമാണ്.